S Q 3 M V E

SQ3MVE - Sprzęt, moje anteny

Anteny KF

Podwójny dipol wg Y27DL - jest to prosta antena wielopasmowa skonstruowana na początku lat 80 XX wieku przez niemieckiego krótkofalowca Y27DL.

Właśnie nad nią pracuję :-)

Do budowy tej anteny wykorzystałem kabel PKL.

Element środkowy, spinający połówki dipoli, wykonałem z kawałka pleksi. Poza zapewnieniem odpowiedniej odległości między górnym i dolnym dipolem służy również jako element konstrukcyjny łączący balun 1:4 z ramionami anteny.
Cała konstrukcja zostanie zamknięta w obudowie wykonanej z dwóch łączników i rurki przedłużającej PCV (takich z instalacji kanalizacyjnych) o Ø 50 mm, zamkniętych z obu stron specjalnymi zaślepkami.

Dla zapewnienia wymaganej odległości między górnym i dolnym dipolem wykonałem elementy dystansowe z rurek winidurowych o Ø 16 mm i długości około 24cm.
Wywierciłem w nich otwory o Ø 4 mm w odległości 20 cm.
W otwory te włożyłem plastikowe rurki o Ø 4 mm (takie od dmuchanych baloników) i przykleiłem je poxiliną.
Jako zabezpieczenie przed przesuwaniem się tych rozpórek zastosowałem kołnierzyki termokurczliwe. Mam nadzieję, że wystarczą :-)

Niestety w moim przypadku antena się nie sprawdziła :-(

Czym prędzej zastąpiłem ją prowizorycznym dipolem na 80 m wykonanym z pojedyńczej linki PKL. To rozwiązanie ma jedną wadę: dipol strasznie ostro się "stroi" :-(

Trzeba będzie znowu poczekać do wiosny, a przez zimę wymyśleć jakieś rozsądne rozwiązanie...

Dipol 80m PKL

Szczegóły już wkrótce :-)

Podwójny dipol 80m i 40m

Szczegóły już wkrótce :-)

Delta by M0PLK

Szczegóły już wkrótce :-)

 

Anteny VHF

Antena GP ¼ λ - była moją pierwszą anteną na 2M. Niezmiernie prosta w wykonaniu :-)

Wykonałem ją na podstawie słownych opisów i wskazówek klubowych kolegów.
Niestety początkowo nie mogłem uzyskać zadowalającego współczynnika SWR.
Dopiero to niepowodzenie skłoniło mnie do poszukania poprawnego rozwiązania. Jak się okazało, winne tego stanu rzeczy było złe umieszczenie przeciwwag :-)
Według kolegów miały one być umieszczone pod kątem 90°. Natomiast źródła, zbliżone do internetowych, mówiły o koncie 135°.
Odgięcie przeciwwag pod tym kontem dało stosunek fali odbitej do padającej na poziomie 1:1,1 w całym paśmie :-)

Obecnie antena z balkonowej została przerobiona na turystyczną :-)
Dzięki niej nawiązałem kilkadziesiąt bardzo ciekawych i inspirujących łączności podczas tygodniowego szkolenia w Warszawie

 

Pionowy dipol ½ λ - to moja druga antena. Równie prosta jak GP :-)

Do jej budowy wykorzystałem rurkę miedzianą o Ø 6 mm, zakupioną w warsztacie zakładającym samochodowe instalacje gazowe, winidurowych rurek o Ø 28mm i długości 1,5m oraz Ø 9mm i długości 1m, dwóch "kapturków" zamykających rurkę, gniazda UC1, a także kawałka laminatu i przewodu antenowego.

Do kawałka laminatu, podzielonego na dwie sekcje, przylutowałem dwie rurki miedziane o długości około 48,5 cm. Rurki te na końcach nieco zgniotłem i wkręciłem tam po jednej śrubce mosiężnej, co umożliwiało dokonanie drobnych korekt w dostrojeniu anteny. Następnie dolutowałem do tego laminatu kabel antenowy o długości około 100 cm, który z drugiej strony został przylutowany do gniazdka antenowego UC.
Gniazdko to było z kolei przymocowane koncentrycznie w "kapturku", który miał zamykać z jednej strony rurkę winidurową.
Tak przygotowaną konstrukcję wsadziłem do rurki o Ø 28mm, którą zamknąłem z drugiego końca identycznym "kapturkiem".

Z tą anteną jest związana mała anegdotka.
Otóż pierwsze wykonanie miało tę wadę, że po zestrojeniu na SWR 1:1,1 i zamontowaniu na balkonie, po jakimś tygodniu, współczynnik ten wzrastał do 1:1,9!
Ściągałem antenę, rozkręcałem, sprawdzałem, cóż to mogło się stać i nic nie znajdowałem. Po zamontowaniu współczynnik SWR znowu był na poziomie 1:1,1...
Dopiero po kilku takich akcjach mnie olśniło! Toć to zadziałała matka natura, znaczy się prawo ciążenia :-)
Po prostu położenie dipola w grubszej rurce winidurowej nie było dostatecznie zablokowane i "zjeżdżał" w dół :-)
Jego pozycję ustabilizowałem dodatkową rurką winidurową o mniejszej średnicy i długości około 1m.

 

10-cio elementowa antena LPDA - to moja (jak na razie) najbardziej zaawansowana konstrukcja antenowa :-)

Boom anteny został wykonany z rurek aluminiowych o przekroju kwadratowym 15 x 15 mm.
Elementy aktywne anteny natomiast z prętów aluminiowych o Ø 5 mm.

Pręty aluminiowe zostały nagwintowane na jednym końcu, na długości 27 mm.

Poniższa tabelka przedstawia wymiary poszczególnych elementów:

Nr. elementu	Długość całkowita [cm]	Odstęp [cm]
1	54,50	0,00
2	52,40	12,30
3	50,40	12,10
4	48,40	11,90
5	46,50	11,70
6	44,70	11,50
7	43,00	11,40
8	41,30	11,20
9	39,70	11,00
10	38,20	10,80

Należy wykonać po dwa pręty o identycznej długości.

Montuje się je w boomach naprzemiennie, tj. pierwszy lewy do góry, pierwszy prawy na dół, drugi lewy na dół, drugi prawy do góry, itd.

Do montażu użyłem dwóch rodzajów nakrętek:

• zwykłych, wkręconych do końca gwintu, służące jako blokada "od góry",
• "kapturkowych", które mocują pręty "od dołu".

Gniazdo UC1 anteny zostało połączone z jej "czołem" za pomocą kabla koncentrycznego H155, który został wprowadzony w jeden z boomów.

Pomiar SWR wykonany miernikiem NISSEI RS-502, przy odległości boomów wynoszącej 12 mm pokazał następujące wyniki:

• 144,100 MHz => 1:1.1
• 145,000 MHz => 1:1.2
• 145,900 MHz => 1:1,2

Sądząc po powyższych pomiarach, każdy z prętów można by było skrócić o 5 mm i gwintować tylko na długości 25 mm.

Jeśli pokusisz się o wykonanie takiej anteny, pamiętaj o najważniejszej rzeczy!!!!
Gwintowane aluminium należy smarować!!!
Może to być nafta, denaturat lub inna substancja oleista.
Ja wykorzystałem olej roślinny :-)

Niezastosowanie się do powyższej uwagi grozi:

• zerwaniem gwintu, najczęściej przy powrocie narzynki,
• zapieczeniem narzynki

O ile na pierwszy problem nie ma rady, to w drugim pomoże wkręcenie stalowej śruby o gwincie zgodnym z narzynką :-)
Przetestowałem osobiście :-)

Zdjęcia przybliżą nieco konstrukcję anteny:

BigStar

Szczegóły już wkrótce :-)